Dag 22 22 mei
75 km totaal: 1895 km
Carrión de los Condes - Mansilla de las Mulas
Albergue: El Jardín del Camino
Gisteren tijdens ons avondmaal begon het te regenen. Het kan dus toch. Tijdens de nacht kwam er nog wat onweer bij maar daar heb ik weinig van gehoord. Om 8h30 lag ik al horizontaal. Bijgevolg was ik al heel vroeg wakker en toen dacht ik even een verschijning te zien. we sliepen bij de nonnekes, dus het zou gekund hebben. Ik zag een licht langzaam uit de hemel neerdalen. Het was gewoon de eerste wandelaar die ik door het raam zag van de trap komen uit het gebouw schuin tegenover ons. Hij had een Petzl lichtje op z'n hoofd en door de weerspiegeling in een paar ramen leken het er veel meer. Hij was ook nog een beetje stram van de dag ervoor, dus het ging heel langzaam. Geen verschijning dus, hoe hard wij ook de pelgrim uithangen. Op onze slaapzaal leken ze allemaal wel zondag te houden. Om 6h15 was ik de eerste die uit bed kwam. Ook voor mijn zus was het zondag. Het duurde iets langer dan anders.
Na 200 m verderop eerst een ontbijt te hebben genomen, zijn we onder een grijs wolkendek vertrokken.



St Jacob moet ons heel graag zien, want 's middags zaten we in korte mouwen op de tandem. Daarvoor rond 10h waren we in een bar in Sahagún beland. M'n zus moest zo nodig. We zagen dat ze ook bocadillos (broodjes) serveerden. Twee koffie's en twee warme broodjes, dat is eens wat anders dan droog brood.
De rest van de rit verliep ongeveer zoals gisteren: weeral heel mooi, ook golvend en weeral een plezier om op de fiets te zitten. Rond 1 h tijdens onze lunch-stop kreeg ik een SMS. Onze nederlandse buren, de twee broers vroegen waar we zaten. Zij zitten blijkbaar 2 dagen achter ons. We hebben mekaars nummer en kunnen nu dus contact houden. Even later hadden we ons einddoel bereikt maar we konden er vandaag niets bijdoen.



Onze fietsroute liep weg van de wandelroute. Pas 25 km verder in León kwamen ze weer samen en dat leek ons iets te veel van het goede. Onze werkdag(sommigen gaan echt met plezier werken, echt waar) zat er dus iets na 1h op. Het komt echter goed uit voor de volgende dagen. Morgen nog een gelijkaardige rit maar dan ... Overmorgen zit "Cruz de Ferro" erin, een molshoop van 1500 m hoog. De dag erna, woensdag, ·"O Cebreiro" en "Alto do Poio", allebei net boven de 1300 m maar gelukkig dicht bij mekaar zodat het eigenlijk maar 1 zware beklimming is. Over stempels hoeven we ons hier ook geen zorgen te maken . Je kan ze overal wel krijgen, albergues, winkels, enz.
Als we die 2 gusten dinsdag en woensdag goed verteren zouden we vrijdag avond voor de kathedraal kunnen staan. Zegt het spreekwoord niet: "De tijd vliegt snel, fiets hem wel"?


Van lang te fietsen krijg je lange benen!

Vandaag wil ik afsluiten met een ander motto, geleend van een verkiezings affice.
¡Junto podemos!
Paul & Liliane.