dinsdag 11 februari 2014

Gullegem 26 januari 2014

De avond voor de wandeling hadden we nog bezoek gehad van onze oudste dochter en haar nieuwe vriend. Toen de wandeling ter sprake kwam en ik vertelde dat we gingen ‘wandelen met de tandemclub’ kreeg ik voor de tweede maal in mijn leven zo’n vreemde meewarige blik van de nieuwe vriend. Diezelfde blik had ik ook gekregen van iemand die het verkeer stond te regelen in Huldenberg toen we onderweg waren naar Overijse om samen met Herman te gaan wandelen. Ik had die man toen ook gezegd dat wij gingen ‘wandelen met de tandemclub’ en zodoende herkende ik nu diezelfde blik weer. Nu zijn er wel meer mensen die vinden dat er bij den baron een hoekje af is maar met de nieuwe vriend wou ik toch een min of meer normale start nemen. Na vijf minuten uitleg keek hij dus terug normaal naar mij.

De volgende morgen kon ik dus met een gerust gemoed vertrekken, mijn zus opladen en richting Gullegem zoeven. Volgens Tommeke 145 km en een uur en 40 minuten rijden. Toen we een bord passeerden waarop stond, ‘ Welkom in West-Vlaanderen’, grapte ik nog tegen mijn zus dat we de taalgrens passeerden. De “g” naar omlaag wordt een “g” naar omhoog (een “h” dus) en omgekeerd. Ik vond dat hoed.
Het stukje van net na de middag ontbreekt wegens GPS niet opgezet.

Driemasten was de place2be en dat bereikten we ook enige tijd later zonder noemenswaardige problemen. Deze wandeling was georganiseerd door 3 tandemkoppels: Rik & Marleen, Eric & Marianne en Patrick en Greet. Wat kon er dus organisatorisch misgaan? Bovendien had Marianne tegen iemand gezegd dat het meestal verharde wegen waren. Als ik dat had geweten had ik mijn sandalen meegebracht maar achteraf zou toch blijken dat dit niet zo’n goed idee zou geweest zijn.
Iedereen begroeten en onze beste wensen overmaken is altijd prettig maar zeker na een winterstop. Het misverstand over de Vlaamse kalender in de dubbelop zou ook in orde komen hoorde ik. Bovendien werden we bij Rik en Marleen ook nog getrakteerd op koffie en taart en waren we er dus volledig klaar voor.
Voor de middag was ons ongeveer 6 km belooft. Aangezien we 2 km meer hebben gekregen hoor je mij zeker niet klagen. En toch gaat dit altijd zeer snel. Ik had zelfs de gelegenheid niet om met iedereen een praatje te maken maar na en tijdens de lunch was er ook nog wel tijd om bij te kletsen. Ook de wegen waren meestal verhard en zodoende kwam El Charro al snel in ons vizier.

Foto: streetview

Nieuwsgierig naar wat El Charro nu eigenlijk betekent heb ik dat even opgezocht. Ofwel is het iemand uit Salamanca ofwel is het een Mexicaanse ruiter. Na het zien van die mooie hoed op de zijgevel ga ik voor de Mexicaanse ruiter. Onze menukeuze was op voorhand doorgegeven en ik wist zelfs nog wat ik besteld had: lasagne. Mijn zus had hutsepot besteld en dat bleek in onze groep veel gevraagd. Er waren zelfs twee varianten hutsepot: met en zonder (worst). Voor de tweede maal die dag moest ik aan de wandeling met Herman denken. In dat verslag toen heb ik ook nogal geworsteld met “met en zonder”. Zo kwam het gesprek vanzelf op eten, diëten en koken terecht. Als enige man tussen vier vrouwen wist ik me net staande te houden. Jullie weten het misschien nog niet maar ik kan zelfs een ei koken en op dieet ben ik ook een beetje. Ik snij namelijk de gaten uit de kaas, dat scheelt.
Tijdens de lunch komen steeds dezelfde 2 vragen bij mij op. Is er gratis Wi-Fi in de WC en zou de rekening kloppen? Op de eerste vraag moet ik spijtig genoeg negatief antwoorden. Alhoewel er op de plaats waar ik zat, tegen de muur, wel een zwak Wi-Fi-signaal was, waarschijnlijk van de buren. Dan de vraag van 1 miljoen; de rekening. Eric, de schatbewaarder, wachtte geduldig af tot iedereen z’n rekening vereffent had. Voor hij zelfs de rekening gehad had, zag hij dat er iets niet klopte. Een muntstuk dat erg op een 2 euro stuk geleek was tot bij Eric gebracht. Hij had echter niet gezien wie het had gebracht. Met de hand op het hart kan ik hier zeggen dat ik het zeker niet was. Gewoon omdat ik NIET betaald heb. Mijn zus had betaald. En ik denk dat de dader het zelf ook niet gezien had. Ik heb achteraf namelijk wat opzoekwerk verricht en heb aan Gust Google een paar vraagjes gesteld. Oordeel zelf.
Thaise munt van 10 bath

De baht was sinds de Tweede Wereldoorlog gekoppeld aan de Amerikaanse dollar in een verhouding van 1 dollar = 20 baht. Door inflatie moest de verhouding sindsdien enige keren worden aangepast, maar tegenwoordig ligt deze bij ongeveer 1 dollar = 32 baht.
Bij de invoering van de euro bleek in december 2001, dat de muntstukken van 10 baht en van 2 euro sterk op elkaar lijken, zo sterk zelfs dat sommige automaten geen onderscheid konden maken.
Bron: Wikipedia


Ondanks deze mini-fraude klopte de rekening en konden we verder zonder de afwas zelf te moeten doen.
Voor de middag waren we noordwaarts gewandeld en na de middag ging het zuidwestwaarts. Dat is de richting vanwaar gewoonlijk de nattigheid komt. Gelukkig kwam ze nu eens niet van boven maar van beneden. In het provinciedomein Bergelen was de natuur zeer mooi, maar de grond was ook zeer drassig na de laatste regenperiode. Die meestal verharde wegen van Marianne waren door de te hoge temperaturen voor de tijd van het jaar helemaal ontdooid. En alhoewel ik persoonlijk plassen verkies kwam dit toch al enigszins in de buurt. Al keuvelend ploeterden we door de Vlaamse klei terug richting Gullegem. Op facebook doet iedereen dat ook. Alleen doen wij het zoals vroeger. We praten echt met mekaar, maken vrienden en “liken’ elkaar. Ongepaste verhalen heb ik ook niet gehoord en na weer een km extra bereikten we café De Merlijn in de Bissegemstraat.
Foto: streetview

Na het nuttigen van het door de tandemclub gesponsorde drankje zou je dan denken: dit is het einde van deze mooie dag. Normaal zouden we met de wagen terug tot bij Rik en Marleen thuis gebracht worden. Een deel van de groep heeft dit ook gedaan en van deze mensen hadden we al afscheid genomen. Een paar diehards hebben die dikke km die ons restte nog te voet gedaan. Het was beginnen regenen en zodoende kon ik mijn modderige schoenen nog enigszins proper maken door mijn hobby te beoefenen. Als kind mocht ik niet door plassen lopen. Nu wel dus en zelfs mijn zus kon me niet tegenhouden maar had er verder ook geen last van. Op de tandem is dat soms wel anders.
Die paar diehards hebben dan ook nog bij Marleen helpen opruimen. De rest van de taart enzovoort, je weet wel. En toen toverde Rik nog een wit konijn uit z’n hoge hoed. Hij had namelijk een cadeautje voor Georgette. Iets dat ze mocht testen. Voor de rest ga ik daar nu niets over zeggen. Maar ik hoop samen met jullie dat we volgende keer uitleg krijgen van Georgette in geuren en kleuren. Een reden om de volgende keer ook te komen.
De drie inrichtende koppels krijgen van mij een dikke duim en alle aanwezigen bedankt om er bij te zijn.

Groetjes van baron Von Plassenrijder en z’n barones
Heremans Paul & Liliane
Grasheideweg 25
2223 Schriek
tel: 015/23 54 62
GSM: +32(0)496 37 61 40
heremans@belgacom.net