woensdag 9 februari 2011

Overijse 30-1-2011

Voorwoord: Voor de buitenstaander die dit toevallig te lezen krijgt wil ik hier proberen uit te leggen waarom wij met de tandemclub gaan wandelen. Trouwens, dit is niet de eerste keer en daar zijn harde bewijzen van. Kijk hier maar eens:

Wandeling in Ratingen

Deze keer lag het iets anders en na een wetenschappelijke studie kwam ik uit op het volgende: Herman heeft connecties, heel hoge connectie’s. Bijgevolg wist hij dat een dag nadien het smogalarm zou afgekondigd worden. Zoals jullie weten gaat het hier over fijn stof. Aangezien onze tandems bijna heel de winter op stal hebben gestaan heeft er zich daar nogal wat stof op neergezet. Voor het milieu was het dus beter dat wij onze tandems op stal zouden laten tot na het smogalarm. Bovendien zouden we, als we deze rit met de tandem hadden gereden, ook nog eens figuurlijk wat stof hebben doen opwaaien. U begrijpt dat Herman dit risico niet wilde nemen en ons bijgevolg te voet op pad stuurde. Conclusie: Herman is een zeer wijze man.
Toen ik een paar dagen voor de wandeling met Herman belde om onze deelname te bevestigen wou ik grappig zijn en vroeg hem of er nog plaats was. Hij dacht echt dat ik het meende. Blijkbaar kent hij baron Von Plassenrijder nog niet zo goed. Op dat moment dacht ik nog dat we met drie naar Overijse zouden rijden. Toen werd het zondag en moest ik alleen naar ginder. Zowel m’n zus als m’n dochter hadden afgemeld. Geen nood, ik was blij genoeg om de gezellige bende terug te zien na een winterstop. Ook al had het maar ongeveer twee maanden geduurd, het leek mij veel langer geleden sinds we elkaar in Gullegem hadden gezien.
De weg tussen Leuven en Overijse kwam me bekend voor. Twee jaar geleden zijn we hier met de tandem in omgekeerde richting gepasseerd. Daar hangt ook nog een verhaaltje aan vast dat je bij gelegenheid aan mijn zus maar eens moet vragen. Toen ik Huldenberg naderde werd het druk, heel druk. Overal zag ik wagens met mountainbike’s. Hier werd blijkbaar een tourtocht georganiseerd. In het centrum van Huldenberg werd ik ook nog eens aangemaand om linksaf te slaan terwijl ik rechtdoor wilde. Met gebaren maakte ik de man duidelijk wat ik wou. Hij kwam tot bij mij, ik opende mijn raam en zei dat ik naar Overijse wou. Ha zo, ik kwam niet mountainbiken, dan mocht ik rechtdoor. In een poging om reclame te maken voor onze club vertelde ik hem dat ik ging ‘wandelen met de tandemclub’. Dat bleek niet zo’n goed idee. De man keek mij meewarig aan en zei:”O.K. Rij dan maar door.”

Centrum van Overijse
foto: oz457oz457

Het centrum van Overijse is één grote S-bocht. In het eerst deel staat de Sint-Martinuskerk en in het tweede deel bevindt zich een parking. Daar moesten we zijn. Zoals gewoonlijk was ik vroeg, heel vroeg. Ik was de eerste, zelfs Christine en Herman, de inrichters, waren er nog niet. De eerste die na mij arriveerden waren Bert en Marleen. Marleen vroeg me waar het openbaar toilet zich bevond en ik wees haar in de juiste richting. Ze kwam echter van een kale reis thuis want het toilet was meer overstromingsgebied dan een echt toilet. Enige tijd later vielen ook de ander duiven binnen en het weerzien was hartelijk. Met één persoon echter was het weerzien meer dan hartelijk. Francine, welkom terug bij de bende. Tenslotte heb jij me m’n bijnaam gegeven van plassenrijder en daarom neem jij in mijn hart een speciaal plaatsje in. (’t Is misschien beter om dit niet tegen Daniel te vertellen, je weet maar nooit.) Genoeg sentimenteel gedoe, we gaan wandelen. Iedereen was er klaar voor, behalve Christine, die kon er wegens ziekte niet bij zijn. Herman moest dus de klus alleen klaren. Nog snel onze keuze invullen voor het middagmaal. Keuze genoeg: enkele en dubbele croque’s, en dan nog MET en ZONDER groenten. Aangezien we in “DE MET” gingen eten besliste Herman dat iedereen MET groenten zou eten. Dat vond ik logisch. Want als je in ‘DE MET’ ZONDER zou eten zou dat heel verwarrend werken. Bovendien zouden ze je, ZONDER overdrijven, MET een scheef oog bekijken.
Eindelijk konden we MET de bende vertrekken, ZONDER de afwezigen (die zoals gewoonlijk ongelijk hadden). We zouden voor de middag de Justus Lipsius wandeling volgen die ongeveer 10 km lang is. Het wandelpad is genoemd naar de 16 eeuwse humanist en taalkundige die in Overijse geboren is. Eerste verzoek voor Herman was een plaatsje waar de vrouwen zich konden afzonderen aangezien het openbaar toilet overliep van goede bedoelingen maar ook van water. De mannen rechtdoor en de vrouwen linksaf dus. Ook ik heb op dat moment maar preventief de achterkant van een boom opgezocht. Alleen begrijp ik niet goed dat sommige mannen een dikke boom opzoeken. Voor mij is een ...... alléé, je begrijpt me wel hé. Één van de stokertjes vertelde dat ze wandelen iets moeilijker vond, ze moest zien waar ze haar voetjes neerzette wat bij het fietsen niet nodig is. Persoonlijk vind ik net het omgekeerde als kapitein, nu kan ik tenminste rustig rondkijken. Zo zag ik onderweg een paar van die grote vierkantshoeves waar ik als kind al van droomde. Als kind wou ik blijkbaar boer worden en volgens sommigen ben ik dat altijd gebleven, een echt boerke.

Hof ter Geiten
foto: Stinus Clasius

De eerste hoeve bleek ‘Hof ter Geiten’ te zijn in het gehucht Bisdom. Een likje verf zou wonderen doen in dit geval. Via Tombeek naderden we Reutebeek en daar zagen we de tweede vierkantshoeve die zijn naam blijkbaar aan het gehucht of de straatnaam had te danken: ‘Hof te Reutebeek’.

Hof te Reutebeek
foto: Stinus Clasius

Ook een beetje in verval, maar ik vind ze mooi.
Afwisselend door bos en veld bereikten we al keuvelend terug het centrum van Overijse.

Begijntjesbad Overijse
foto: xbenx

Nog even langs het Begijntjesbad gewandeld en daar was iets mee. Het leek mij een scheef gezakte blokkendoos. Waarschijnlijk vinden de meesten dit mooi maar ik blijk een boerke dus: geef mij maar een vierkantshoeve.
Tijd voor de lunch, en voor diegenen die het al moesten vergeten zijn: HET WAS IN ‘DE MET’ TE DOEN!!!! Alleen voor Herman en mezelf was het ZONDER, onze stokertjes waren allebei ziek. Redelijk snel hadden we ons eerste drankje en konden we het kleine beetje fijn stof(smogalarm weetjenog) doorspoelen. Toen gebaarde Georgette met een pint bier naar mij, zo van santé! Mijn hart sloeg over en ik dacht: het zal toch niet waar zijn dat ze nu al naar de AA moet en dat het mijn schuld is want vorig jaar op mijn verjaardag in Gullegem heeft ze voor de eerste keer bier gedronken en nu na een paar maanden al verslaafd en ocharme den Ortaire en, en, en… Gelukkig was het bijlange zo erg niet. Het was namelijk bier van Bart de Wever, uweetwel: N(iet) (V(oor)) A(lcoholisten). Ik zou het mezelf nooit vergeven hebben. De snacks kwamen ook in sneltempo en toen een van mijn buurmannen zijn dubbele croque madame(MET groenten uiteraard) kreeg bedacht hij daar terplekke een nieuwe naam voor: croque lesbienne. Hilarisch moment natuurlijk, alleen niet voor mij. Ik heb me naar m’n linkerbuurman gewend die een dubbele croque monsieur aan het verorberen was en heb gezegd:”BERT?!?!?!” Waarmee ik eigenlijk alleen maar wil zeggen dat eten beter smaakt met goede vrienden om je heen. Even later werd het tijd om te betalen en normaal brengt iedereen, behalve één persoon die het soms vergeet, zijn geld naar de inrichter. Dat werd nu wel heel moeilijk want Herman was verdwenen. Mijn hart sloeg over en ik dacht: het zal toch niet waar zijn dat het weeral mijn schuld is want vorig jaar kon ik zelf niet mee tijdens onze eigen rit en nu beginnen ze deze slechte gewoonte al over te nemen en waar moet dat dan naartoe met onze club en, en, en… Weeral paniek voor niets. Het was het tegenovergestelde, zelfs een beetje romantisch. Herman was naar huis om voor zijn zieke stokertje te zorgen. Als liefde geneest, waar ik persoonlijk van overtuigd ben, dan is Christine ondertussen alweer de oude(dit is niet letterlijk bedoeld hé Christine). De rekening is toch in orde gekomen omdat een ex-bankbediende er zich mee gemoeid heeft. Alleen spijtig dat diezelfde man ook snel doorhad dat ik er een vals briefje van 500 euro tussen gefoefeld had. Jullie denken nu wellicht: waar haalt iemand een vals briefje van 500? OK, als jullie het niet verder vertellen, eigenlijk is het niet zo moeilijk. Je koopt een nieuwe portefeuille en daarin zitten soms zo van die ‘specimen’ briefjes. Voila!
Na de middag moesten we dus een nieuwe packleader zoeken en Daniel was Chinese vrijwilliger van dienst. En gezien de omstandigheden heeft hij dat goed gedaan. Degenen die al met een outdoor GPS hebben gewerkt, weten hoe simpel het is om een track te volgen die je nog nooit hebt gezien. Persoonlijk was ik zelfs blij dat er ongewild een paar honderden meters zijn bijgekomen. We kregen daardoor meer dan waar we voor betaald hadden. Was het voor de middag de zuidelijke kant van Overijse, na de middag was het meer de noordelijke kant die we bewandeld hebben. Ook met het weer troffen we het weer (heu?). Door de lichte vorst was de ondergrond bevroren en was het eigenlijk heel proper wandelen. Een beetje voor het einde kwamen we ijs tegen op het pad. Iemand herkende de plek als zijnde de plaats waar voor de middag de vrouwen links waren gegaan en de mannen rechtdoor, weetjenog? Er werd iets geïnsinueerd maar na een korte wetenschappelijke studie kwam ik uit op het volgende: zout water bevriest niet bij deze temperatuur! Gewoon onzin dus.
Veel te snel doemde de skyline van Overijse weer op en het einde was in zicht.

Justus Lipsius
foto: Stinus Clasius

De buste van Justus Lipsius deed me ontwaken uit deze mooie droom, het was voorbij. Nog iets gaan drinken in ‘DE MET’ en nee, ik ga niet weer beginnen maar het was wel MET de financiële steun van de Nederlandse tandemclub zoals altijd. Scheiden doet ook bij de tandemclub altijd een beetje lijden maar ik moest naar huis. Mijn vrouwtje verwachte me en mijn stokertje was ziek dus volgde ik mijn hart en mijn TomTom richting Schriek.
Herman bedankt
Christine veel beterschap
Daniel bedankt om over te nemen
Jean niet bedankt om mijn vals briefje te ontdekken, maar wel om de gewandelde track door te sturen
Alle aanwezigen bedankt om er gewoon te zijn

Tot hartelijk weerzien
Baron Boerke Paul von Plassenrijder